سوم حوت، یادآورد قیام و رستاخیز شهروندان شهر کابل وسایر نقاط کشور علیه اشغال افغانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی است.
در چنین روزی، ارتش اتحاد جماهیر شوروی و رژیم دست نشاندهٔ کمونیستی وقت که برنامه و هدفی جز کشتار و حاکم سازی فضایاستبداد و سلب آزادی مردم نداشتند، به روی مردمی که به شکل مدنی و مسالمت آمیز لب به اعتراض گشوده بودند، آتش گشوده و شمارزیادی از هموطنان مان را به شهادت رساندند.
سرکوب این اعتراضِ مردمی در پایتخت کشور، ماهیتِ رژیم کمونیستی و نیروهای اشغالگر را بیشتر واضح ساخته و انگیزه مردم برایپاسداری از استقلال، آزادی و ارزش های اعتقادی شان را به باور راسخ بدل ساخت.
این حادثهٔ مهمِ تاریخی یاد آور این است که مردم افغانستان در کنار بیگانه ستیزی و صیانت از اعتقادات و ارزش های دینی و استقلالکشور شان، از استبداد، خشونت باوری، مصادرهٔ ارادهٔ عمومی و سلب آزادی شان توسط گروه های خشونت باور و استبداد منش، عمیقانفرت دارند و اجازه نمی دهند استبداد و خشونت بر آنها چیره شود.
اعتراض مردم، بویژه جامعهٔ زنان در برابر استبداد خویی و قرائت انحرافی از دین، یکبار دیگر خاطرهٔ قیام سوم حوت را در اذهان زندهساخته و این پیام را می رساند که مردم افغانستان چون گذشته، اجازه نخواهند داد تا استبداد، خشونت باوری و خواسته های فردی وگروهی بااجبار، بر آنها تحمیل گردد.
روح شهدای ۳ حوت ۱۳۵۸ و همه شهدای جهاد و مقاومت شاد و یاد شان گرامیباد.
نظرات بسته شده است.