چهل‌وچهار سال پیش در چنین روزی، مردم سربلند کابل با شعار الله اکبر علیه استبدادِ بی‌رویه‌ی اشغال‌گران و رژیم دست‌نشانده‌ی وقت قیام کردند و سوم حوت را برای همیشه در تاریخ افغانستان به‌عنوان نُماد مبارزه‌ی شجاعانه، حق‌طلبانه و ظلم‌ستیزانه به‌یادگار گذاشتند. در این روز تاریخی شکُوه‌مند، مردم کابل به‌صورت شرافت‌مندانه و صریح به اشغال‌گران و دست‌نشانده‌گان آن‌ها تفهیم کردند که پایان عبرت‌انگیز و سیاهی نصیب متجاوزان و ظالمان خواهد بود. دیدیم که چنین هم شد.
هرچند قیام مذکور با سرکوب‌گری‌های وحشیانه‌ای از جانب رژیم مواجه گردید، امّا با پیام الهام‌آورِ خویش پایان‌پذیری ظلم حاکم بر جامعه‌ی آن‌زمانِ افغانستان را تسریع و تقویت کرد و عزم مردم را برای حفاظت از ارزش‌های دینی و ملی‌شان و محوِ استبداد جزم‌تر نمود.
واقعه‌ی خجسته‌ی تاریخی سوم حوت به‌گونه‌ی واضح نشان‌دهنده‌ی ناسازگاریِ هدف‌مندانه‌ی مردم افغانستان با افراط‌گرایی و خشونت‌پیشه‌گی بود. چنین پیامی هنوز هم زنده‌است. نفرت مردمِ ما از جهالت و استبداد پیوسته ثابت و عملی بوده و هرگز نگذاشته‌اند مغلوب ظالمان شوند.
ام‌روز نیز قیام سوم حوت در قامت اعتراض‌ها و حرکت‌های مختلفِ مردم افغانستان دیده می‌شود. حق‌طلبی‌های شجاعانه‌ی زنان، آن خاطره‌ی تحرک‌بخش تاریخی را بیشتر در ذهن ما می‌آورد. باور داریم که قیام سوم حوت نخستین و آخرین شجاعت مؤمنانه و عدالت‌خواهانه‌ی مردم افغانستان نیست و هم‌چنان علیه استبداد آشکارِ فعلی و ترویج قرائت انحرافی از دین، موفق و سربلند خواهند شد و سرنوشت سیاسی‌شان را با دستان و آرای خویش تعیین خواهند کرد.
۳ حوت ۱۴۰۲- ۲۲ فیروری ۲۰۲۴
نظرات بسته شده است.